ตั้งแต่จำความได้ ฉันเลือกที่จะเชื่อมั่นใจและศรัทธาในความจริงใจของมนุษย์มาตลอด ช่วงชีวิตมนุษย์ที่ได้เกิดขึ้น ตั้งอยู่ไม่นาน แล้วก็จากลากันไป ฉันไม่เห็นความจำเป็นที่เราจะต้องมายุติไมตรีและเล่นละครต่อกันเพียงเพื่อผลประโยชน์บางอย่างที่ตนต้องการ --- ไม่เห็นเลยจริงๆ
เมื่อโลกแห่งความเป็นจริงไม่หอมหวานดังจินตนาการ ใครหลายคนเลือกที่จะตัดทิ้งมิตรภาพรอบกายอย่างไม่ใยดี เพื่อสะสมผลประโยชน์ไว้ในคลังสมบัติ ฉันจึงต้องลดทอนความสัมพันธ์กับคนรอบข้างที่โป้ปด และจัดวางที่ทางของตัวเองในสังคมให้ข้องแวะกับผู้คนให้น้อยที่สุด เพื่อที่ฉันจะสามารถมั่นใจได้ว่า "เพื่อน" ที่มีล้วนเป็นคนที่สามารถไว้วางใจได้อย่างเต็มเปี่ยม และชีวิตที่เหลืออยู่จะไม่ต้องกลายเป็นตัวละครบนโลกที่เต็มไปด้วยความหวาดระแวงระหว่างกัน
ฉันใช้ชีวิตด้วยความเชื่อเช่นนั้นตลอดมา และตั้งมั่นว่าจะปฏิบัติเช่นนั้นตลอดไป
โลกแห่งความจริงส่งสัญญาณบอกฉันอยู่บ่อยครั้ง ความซับซ้อนของโลกไม่เคยปราณีใครหน้าไหน ความสัมพันธ์ที่ย่ำแย่ได้ขยายดีกรีเพิ่มขึ้นให้ได้พบเจออยู่เรื่อยๆ ฉันไม่สามารถปรับตัวเข้ากับโลกที่เปลี่ยนไปได้
ฉันยังยึดมั่นในความเชื่อเดิมไม่เปลี่ยน และพร้อมจะถอยห่างออกจากโลกที่คนส่วนใหญ่ยึดถือ โดดเดี่ยวตัวเองอย่างสมบูรณ์แบบ พร้อมกับความคาดหวังอย่างเต็มที่ว่าโลกของฉันจะต้องพรั่งพร้อมไปด้วยความสัตย์จริงเสมอ
หากโลกนี้จะไม่หลงเหลือความจริงใจให้แก่กันอีกแล้ว ฉันว่าพื้นที่อันกว้างขวางก็หาใช่อาณาเขตที่น่าอยู่อีกต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น