3 กรกฎาคม 2555

ตัวตนที่ตีบตัน

เมื่อเจอ 'ปัญหา' ผมมักสรรหาคำอธิบายความยากลำบากให้กับตัวเองและบอกกับผู้อื่น เสาะหาวิธีการสารพัดเพื่อหลีกหนี และประนีประนอมการจากลาออกมาให้ได้มากที่สุด

ผมเริ่มต้นทำมันเพียงครั้งแรก ไม่กี่ครั้ง และตามมาด้วยความซ้ำแล้วซ้ำเล่า

อาจน้อยยิ่งกว่าน้อย หรือแทบไม่มีเลย ที่ผมจะปักหมุดเสาะหาวิธีการอยู่กับมันอย่างสร้างสรรค์ ปล่อยให้เนื้อตัวมีบาดแผลแห่งความผิดพลาดอย่างทุลักทุเลเสียบ้าง และอดทนจนผ่านมันไปทีละเป...ราะ-ทีละด่าน

ก่อนหน้าผมบอกตัวเองว่า 'ต้องอดทน' แต่ตอนนี้ผมถามตัวเองว่า 'ทำไมต้องทน'

โลกอาจมีปัญหาจริงๆ จนผมต้องไม่พอใจต่างๆ นาๆ แต่การที่ผมไม่พอใจกับอะไรสักอย่าง มันน่าจะหมายถึงปัญหาก็ย่อมมาจากตัวผมไม่น้อยเช่นกัน

จะอยู่ทน หรือทนอยู่ , จะอดทน หรือทนอด , จะปัญหา หรือปัญญา -- ไอ้ห่า ผมแม่งไม่รู้จริงๆ

หากจะต่อว่า ก่นด่า หรือทำโทษกัน ที่ 'ทำไม' ผมแม่งถึงเรื่องมาก งี่เง่า ไม่ปรับตัว เอาแต่ใจ ห่วยแตก ก็เชิญได้ตามสบาย ตามสะดวก ตามอัธยาศัย ตามแต่ใจจะปรารถนา

ผมคงไม่ตอบโต้ใคร ผมเห็นด้วยเต็มๆ ว่าผมแม่งเป็นแบบที่พวกคุณมอง แบบที่หลายๆ คนมอง และแบบที่คนจำนวนมากมอง

ผมก็ได้แต่หวังว่าสุดท้ายแล้ว ตัวผมเองจะไม่มองตัวเองแบบนั้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น