ความสงสัย ใคร่รู้ ในตัวคน
ความสับสน ค้นหา พลางสงสัย
ความเป็นคน อดทนไป เพื่อผู้ใด
เหยียบโลกไป เหยียบเข้าไป เหยียบย่ำตน
หนึ่งชีวิต ไม่ศรัทธา แสนเซซัด
เชื่อถนัด ว่าไม่ใช่ ที่ของฉัน
อึดอัดใจ เดินก้าวไป ทีละวัน
ไร้ความฝัน สิ้นกำลัง แต่ต้องไป
ช่างแปลกแยก ไร้ที่ยืน ฝืนเหลือทน
ความเป็นคน ว่าประเสริฐ เกิดยากแท้
คล้ายเข้าใจ แต่ก็ไม่ จนร่อแร่
หวังเพียงแต่ ได้สัมผัส คุณค่าคน
พยายาม อย่างเต็มที่ เพื่อค้นพบ
ก่อนจุดจบ หวังว่า ไว้สักวัน
ตัวของฉัน จะคว้าไว้ ไม่ต่างกัน
เพื่อความฝัน เพื่อตัวคน เพื่อตัวเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น