รายล้อมด้วยผู้อื่น
จนที่ยืนช่างหดแคบ
หนึ่งชีวิตที่ต้องแลก
หวังไม่แตกโดยประคอง
เฝ้ามองความต้องการ
แต่ละด้านด้วยสับสน
เพื่อคนหรือเพื่อตน
หรือเพื่อฝนเพื่อฝึกกัน
วันนี้หรือวันหน้า
ฟันและฝ่าสิ่งกีดขวาง
เริ่มเดินบนเส้นทาง
หวังเพื่อสร้างปัจจุบัน
ฉันเดินอย่างหนักแน่น
หวังถึงแก่นของสาระ
ปะทุและปะทะ
เพื่อวันหนึ่งจะเข้าใจ
มุ่งไปด้วยสั่นคลอน
ทั้งโอนอ่อนและศรัทธา
หวังว่าวันเวลา
จะพาฉัน ไปเข้าใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น